สมัยเก่า…
มีแม่ทัพคนหนึ่งเล่นหมากล้อมเก่งมากไม่ค่อยมีคนเล่นชนะได้วันหนึ่ง แม่ทัพออกศึก
ผ่านหมู่บ้านแห่งหนึ่งเห็นบ้านหลังหนึ่ง มีป้ ายติดว่า…“เล่นหมากล้อมชั้น 1 ของประเทศ”
แม่ทัพไม่เชื่อ จึงเข้าไปหาเจ้าของบ้านแล้วก็เล่นด้วยปรากฎว่า… เจ้าของบ้านแพ้ทั้งยัง 3 กระดาน
(แม่ทัพหัวเราะอย่ างพอใจ) แล้วกล่าวว่า“แกเอาป้ายลงได้แล้ว” แล้วแม่ทัพก็ไปออกรบด้วยความดีใจ
ไม่นานนัก.. แม่ทัพรบชนะ กลับมาผ่านมาที่เดิม ก็ยังมองเห็นป้ า ย ห้อยอยู่ที่บ้านหลังเดิม แม่ทัพก็เลยเข้าไปหา
เจ้าของบ้าน เจ้าของบ้านจึงขอท้าประลองกับแม่ทัพอีกปรากฎว่าครั้งนี้!! แม่ทัพแพ้ทั้ง 3 บอร์ด
แม่ทัพประหลาดใจมากมาย ถามเจ้าของบ้านว่าทำไม?เจ้าของบ้านตอบว่า… “คราวก่อนท่านมีภารกิจออกรบ
เราน้อยจะไปลบเหลี่ยมทำให้ท่านหมดขวัญพลังใจไม่ได้ แต่ครั้งนี้ท่านชนะกลับมา ข้าน้อยก็ไม่ต้องออมมือแล้วนะครับ”
ผู้ที่เก่งจริงในโลกนี้เป็น“คนชนะได้” แม้กระนั้นไม่จำเป็นที่จะต้องชนะ มีใจกว้างขวางพอที่จะให้การดำรงชีวิตก็เหมือกัน…
ทราบ… “ไม่จำเป็นที่จะต้องพูด” ไม่พูด… “ใช่ว่าจะไม่ทราบ”แม้คุณบอกในสิ่งที่คุณทราบ… แต่เป็นเรื่องที่ผู้ครอบครองเรื่องไม่อย ากให้ทราบ
หรือไม่มีความคิดว่าคนอื่นจะทราบ คุณมิได้มิตรแม้กระนั้น..ได้ศั ต รู คนทุกคนพูดว่ารับความจริงได้ ต้องการที่จะให้คุณพูดความจริง
แต่…พอคุณบอกแล้วใช่ว่าจะยอมรับได้ทุกคนบางทีอาจจะโ ก ร ธคุณอีกต่างหากที่ดันมารู้ความเป็นจริง
ที่บอกให้ท่านพูดเรื่องจริง เขาแค่ต้องการจะรู้ว่า…คุณรู้เท่าไหน แต่ไม่ได้แปลว่า…
รับความจริงได้เมื่อรู้ดีว่าคุณรู้มากไม่น้อยเลยทีเดียว มากมายกว่าที่เขาคาดไว้ เขาย่อมโ แขน ธคุณ เพราะเหตุว่า “คุณรู้ทัน”
คนใจแคบ
ขอบคุณบทความจาก
https://freelydays.com/12933/ คำค้นหา :
แกล้งโง่
