วิชายาขมของเด็กหลายคน ก็วิชาเลขหรือคณิตศาสตร์นี่หละคะ เด็กบ้านนี้ก็เป็นค่ะ ไม่ชอบมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว เพิ่งจะเริ่มมีความรู้สึกดีกับวิชาเลขเมื่อตอน ป.5 ที่ผ่านมานี้เอง จนล่าสุดวันนี้ ป.6 สอบกลางเทอมของเทอมแรก ปลาทูบอกแม่ก่อนออกจากบ้านว่า
วันนี้หนูรู้สึกดีมากกับการไปสอบวันนี้จังแม่ หนูไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน ลูกยังบอกอีกว่า แต่ก่อนหนูทำโจทย์ปัญหาไม่ได้เลยนะแม่ แต่เดี๋ยวนี้หนูทำได้เยอะกว่าแต่ก่อนเยอะมากเลยแม่ แม้ว่าจะยังทำผิด ๆ ถูก ๆ บ้างแต่หนูก็รู้วิธีแล้วว่าจะคิดยังไง
นี่คือสิ่งที่ แม่ยุ้ยดีใจที่สุด จากการพยายามปรับความเข้าใจเกี่ยวกับวิชาเลขของลูกมาในช่วงตั้งแต่ ป.5 จนถึงวันนี้ ตกเย็นลูกกลับมาบ้านด้วยการยิ้มหน้าแป้นเลยค่ะ หนูว่าหนูทำได้เยอะกว่าเมื่อจริง ๆ แม่
คำว่าลูกทำได้เยอะกว่าเมื่อก่อน ยุ้ยรู้สึกโอเคแล้วค่ะ ไม่ต้องรอดูคะแนนเลย เพราะเราตั้งใจจะ “กอบกู้หัวใจเด็ก” ให้รู้สึกมีความสุขกับสิ่งที่ไม่ชอบ สิ่งที่ต้องเรียนแล้วรู้สึกไม่ดี ให้ดีขึ้น เจตนาของแม่ยุ้ยคือแบบนั้น
มาค่ะมาฟังกันว่า แม่ยุ้ยทำอะไรมาบ้างในช่วงปีกว่า ๆ ที่ผ่านมา วันนี้จะมาเล่าให้ฟัง เผื่อจะมีประโยชน์กับบ้านอื่นๆ บ้าง จะได้ลองนำไปกอบกู้หัวใจเด็กไม่ชอบเลขที่บ้านกันดูนะคะ
ทำความเข้าใจลูกก่อนว่า ” ไม่ใช่ทุกคนต้องชอบเรียนเลข”
ลูกไม่ชอบเลข ไม่ใช่เรื่องผิดบาปอะไรเลยค่ะ ชอบไม่ชอบ มันบังคับกันไม่ได้จริง ๆ แม่ยุ้ยคุยกับปลาทูเลยว่า สมัยแม่เรียน แม่ก็ไม่ชอบเลขเนี่ย แต่มันก็ต้องเรียนให้ผ่านไงลูก ไม่งั้นสอบตกก็เรียนไม่จบ แม่เลยคิดหาวิธีจะอยู่กับวิชาที่แม่ไม่ชอบยังไงแค่ให้พอเอาตัวรอดได้ พอแม่เริ่มเล่า ลูกก็ฟังอย่างสนใจ และจึงเกิดการเปิดใจที่จะกล้าบอกแม่มากขึ้น
จินตคณิต : มากอบกู้หัวใจเด็กไม่ชอบเลขกัน ดูเพิ่มเติมที่นี่ https://www.cma.co.th/เรียนจินตคณิต
