ไม่ว่าจะไปเที่ยวประเทศลาวกี่ครั้งก็ไม่เคยรู้สึกเบื่อเลย ความรู้สึกเหมือนได้ขับรถเล่นอยู่แถวบ้านประมาณนั้นเลย เวียงจันทน์เราข้ามมาเที่ยวหลายหนมาก ไปมาทุกซอกทุกมุม ตระเวนกินอาหารอร่อย ๆ และเที่ยวบาร์ในลาวที่มีเสน่ห์แตกต่างจากของไทย ขับรถผ่านประตูชัยทีไรก็รู้สึกเหมือนได้กลิ่นอายประวัติศาสตร์ครั้งฝรั่งเศสเข้ามาครอบครอง
ประตูชัยครั้งนี้มาเที่ยวประเทศลาวด้วยการขับรถเที่ยวกันเอง กะว่าจะนอนเวียงจันทน์
ສຸກະພາບ & ຄວາມງາມก่อนสักคืน แล้วจะขับล่องลงไปเที่ยวที่วังเวียง ซึมซับเก็บเกี่ยวเรื่องราวระหว่างทางไปเรื่อย ๆ อยากแวะไหนก็จอด อยากถ่ายรูปตรงไหนก็ลงไปถ่ายกัน วันแรกในเวียงจันทน์ก็พากันเดินกินลมชมเมือง หาซื้อของกินของใช้ที่จำเป็น ตกเย็นก็กินข้าว ค่ำหน่อยก็เดินเที่ยวตลาดเล็ก ๆ ใกล้ที่พัก แล้วก็กลับมานอนพักเอาแรงกัน พรุ่งนี้ตั้งใจจะออกเดินทางกันตั้งแต่เช้า ตื่นเช้ามาก็ได้เวลารวมตัวกินอาหารเช้ากันก่อนเพราะทางที่พักได้จัดไว้ให้ หลังจากนั้นล้อก็หมุนไปตามทางฝันมุ่งตรงออกจากเมืองหลวงของประเทศลาว พ้นเขตเวียงจันทน์มาไม่นาน สองข้างทางก็จะเริ่มโล่งตา มองเห็นทุ่งกว้างมากขึ้น ข้างทางมีคนตั้งเพิงขายของเป็นระยะ มีทั้งปลาสด ปลาแห้ง ไข่มดแดง แต่ที่แตกต่างก็มีแปลก ๆ หน่อยอย่าง กระรอก ค้างคาว นกป่า
ปลาแห้งปลาสดค้างคาว
แวะนั่นแวะนี่ไปเรื่อยเปื่อย ใกล้เที่ยงแล้วก็เริ่มหิวกันแล้วเลยหาร้านข้างทาง พักคน พักรถ สภาพดูเป็นร้านธรรมดาถ้าเทียบกับบ้านเราแต่ที่นี่ก็น่าจะมีระดับหน่อย วิวสวย สบายตา มีอ่างเก็บน้ำ มีเรือ ให้ชม อิ่มหนำแล้วก็เดินทางกันต่อ เพราะถนนหนทางที่จะไปนั้นเป็นแบบรถวิ่งสวนกัน สภาพถนนก็แบบ ลาดยางบางช่วง ฝุ่นแดงบางช่วง ทำเวลาได้ไม่มากเท่าไหร่
วิวร้านอาหารแต่ที่สุดเราก็มาถึงวังเวียงกันจนได้ เช็คอินเข้าที่พัก ล้างหน้าล้างตาเสร็จก็ไม่ต้องรอช้าอะไร ออกไปสำรวจพื้นที่กันก่อนเลย โรงแรมที่พักมีสองแบบ เราเลือกที่พักที่อยู่ด้านติดถนน เพราะคนไม่พลุกพล่านเหมือนที่พักที่อยู่ด้านล่างริมน้ำ ที่วังเวียงมองไปบนท้องฟ้าจะเห็นบอลลูนสำหรับพานักท่องเที่ยวขึ้นไปชมวิวทิวทัศน์ลอยอยู่ ความรู้สึกของการได้มาสัมผัสวังเวียงก็เหมือนเติมเต็มสิ่งที่ขาดหายไป เราเดินดูบรรยากาศโดยรอบ มีทั้งร้านค้า ร้านกาแฟ เจอร้านย่างหมูกรอบกันควันคลุ้งกลิ่นหอมยั่วยวนจนห้ามใจไม่ไหว ก็เลยจัดซะเลย
เสน่ห์ริมน้ำซอง เป็นอัตลักษณ์ของวังเวียงไปแล้ว แดดร่มลมตกจะเห็นนักท่องเที่ยวพายเรือ คนเล่นน้ำ ฉากวิวภูเขาเขียวครึ้มไกล ๆ เป็นความสวยงามตามธรรมชาติที่ชัดเจน ร้านอาหารริมน้ำที่นี่เป็นที่นิยมมาก นักท่องเที่ยวหนาตา ตอนเย็นเริ่มเห็นคนไปจับจองที่นั่งกินอาหารกันแล้ว เราไม่รีบร้อนเพราะมีร้านริมน้ำมากมายเรียงรายตลอดแนวฝั่งของแม่น้ำซอง
น้ำซองพายเรือเรือสองลำวังเวียงอยู่ห่างเวียงจันทน์ออกไปประมาณ 160 กิโลเมตร มีภูเขาหินปูนที่เป็นเอกลักษณ์โดดเด่น มีธรรมชาติทิวทัศน์สวยงาม มีแม่น้ำซองเป็นหัวใจหลัก มีคนตั้งฉายาให้เป็นกุ้ยหลินของเมืองลาว ที่จริงในความคิดเราแล้วที่ไหนมันก็คือที่นั่นแหละ วังเวียงก็คือวังเวียง เสน่ห์ของแต่ละเมืองมันเป็นความรู้สึกเฉพาะตัว เราพักอยู่วังเวียงสองคืนแบบไม่ไปไหนไกล นอน ๆ นั่ง ๆ ทำตัวแบบคนพื้นที่ เดินตลาด เดินซื้อของ กินข้าว เล่นน้ำ ฯลฯ อยู่กับความเรียบง่ายที่วังเวียงมีให้ ใช้ชีวิตเนิบ ๆ ไป กลมกลืนไปกับผู้คน วัฒนธรรม ปล่อยให้ความเป็นไปของวังเวียงกลืนเราเข้าไปอยู่ในนั้น ซึบซับวิถีชุมชนให้ได้มากที่สุด
ภาพปกและภาพประกอบโดยผู้เขียน
