ก่อนที่จะยื้อใครซักคนไว้อย ากให้ลองอ่ า น
เคยคิดที่จะรักษาความข้องเกี่ยวต่างๆไว้ กระทั่งในที่สุดก็ยอมปล่อยไป เพราะเหตุว่ามันคงมีแต่เราที่อย ากให้รักษาทุกอย่ างดังเดิม
“ในขณะ ที่พวกเราพย าย ามทำให้ รักคราวนี้อยู่ถัดไปได้ เขาก็พย าย ามทำทุกอย่ างเพื่อให้รักครั้งนี้มันจบลงด้วยเหมือนกัน”
ความสัมพันธ์ที่สวนกัน มันก็เปรียบเหมือน เชือก ที่ต่างฝ่ายก็ดึงไปคนละทาง ทางหนึ่งเป็นของ “คนที่ยังรักอยู่”
ส่วนอีกทางหนึ่งเป็น “ผู้ที่พร้อมจะไป” เพราะทุกคนมีเห ตุผล ที่จะดึงมันจึงส่งผลให้เกิดการแข่งขันชิงชัย
คนไม่ใช่น้อยอาจจะคิดซินะว่า คนไหนกันที่ดึงเชือกเข้ามาตัวเองได้มากทุกที่สุดจะเป็นฝ่ายชนะ
ถูกผู้ที่ชนะคนเป็นที่ดึงเชือกเข้าหาตนเองได้มากที่สุด นั้นก็คือผู้ที่พย าย ามทำตามเห ตุๆผลตนเองได้
แต่อย่ าลืมมองดูกลับไปดูมือที่ดึงมันมีอีกทั้งเ ลื อ ดรวมทั้งแผลจากดึงสิ่งที่เราทำ
เรื่องนี้สอนให้ทราบว่า มันไม่มีความสำคัญหรอกว่าพวกเราจะเลิกกันเพราะเหตุใด ถ้าเกิดการที่พวกเรายังยื้อคนๆหนึ่งที่หมดใจ
ด้วยการจะรักษาเขาไว้อยู่ สิ่งที่ได้กลับมาบางครั้งก็อาจจะเจ็ บกว่าการปลดปล่อยเขาไป ด้วยเหตุนั้น
เจ็ บครั้งเดียวแล้วจบ ดีมากกว่าจบเรื่อยๆไม่จบสักที เชื่อเถอะ “รัก
คนหมดใจ” มันไม่มีความสุขหรอก
เห เหม็นตุที่คนเคยรักกัน คบกันมายาวนานหลายปี เมื่อทิ้งกันไป เพราะเหตุใดก็เลยหมดสายสัมพันธ์เร็วปานนั้น!
เคยมีคนถามคำถามว่า อย ากทราบจังเพราะอะไรคนเคยรักกัน คบค้ากันมานานยาวนานหลายปี เมื่อเขาทิ้งไป
เพราะอะไรก็เลยหมดเยื่อใยเร็วปานนั้นไม่นึกถึงอดีตกาลศูนย์รวมต่อสู้มาเลยหรือ?
คำตอบก็คือ
ถ้าหากคนปกติทั่วๆไป ที่ยังมีความรู้สึกทางดีกว่าความรู้ด้านไม่ดี เขาจะคิดถึงสมัยก่อนที่มีเราเสมอ
โน่นทำให้เขาเห็นคุณค่ากระทั่งจะมีเดี๋ยวนี้ แม้ว่าจะอิดหนาระอาใจ รำคาญเราในบางครั้ง เขาก็มีสมัยก่อนที่รอเฝ้านึกถึง
ทำให้ไม่จากไปไหนแม้กระนั้นถ้าคนที่ทิ้งไปแล้วหมดเยื้อใยทันที นั่นก็เพราะเหตุว่าเขามีความเ ล วในใจอยู่มาก
เป็นชนิดอ่อนแอทางจิตใจต้องการหนีออกไปให้พ้นๆจากภาวะที่เป็นอยู่
ไม่ต้องการรับทราบความรู้สึกของเราและคนที่อยู่รอบข้างว่าปวดร้าวทรมาณจากผลการปฏิบัติของเขามากเพียงใด
ยิ่งมีคนใหม่ด้วยแล้วทำให้อดีตไม่เคยสำคัญอะไรกับเขาอีก หรืออีกนัยเป็น
เขาไม่เคยรักเราหรอก คนแบบนี้เขารักตนเองมากเกินกว่าจะแคร์ความรู้สึกผู้ที่รักเขา
หรือก็คือ…
เขาหมดเสน่ห์หาในตัวเราและไม่เห็นทางที่จะไปและก็ดำเนินชีวิตอยู่กับพวกเราได้
เขาจึงไปแบบไม่หลงเหลือสายสัมพันธ์อะไร แม้บางทีมีลูกสอง สาม ไม่ถามหา ไม่ส่งเสี ยก็เห็นได้บ่อยครั้ง
และก็มักหาเหตุผลเข้าข้างตัวเองเกื้อหนุนให้ตัวเองไม่ถูกลดลงด้วยการโยนความผิดพลาดให้เราก็ได้
คนแบบนี้จำเป็นต้องปล่อยไปมากกว่ามาอาลัย เนื่องจากว่าเขาไม่ได้คู่ควรกับเราแม้แต่น้อย
มันบางทีอาจจะโชคดีกับพวกเราก็ได้เพราะว่าพวกเราได้เห็นตัวตนที่แท้จริงของเขา หากแม้อดีตจะร่วมสร้างต่อสู้
อุปสรรคปัญหา แต่พอเขารวยลืมตาอ้าปากได้ เขาก็เลือกจะไปอยู่กับคน
“ชีวิตผู้คนแม้ทำความดีมากพอย่อมได้กินผลเงาะ หากมีความดีน้อยเกินไปย่อมได้รับประทานแต่ว่าเปลือกของเงาะ”
อย่ างไหนรสชาติมันจะหวานหอมกว่ากันล่ะ
มนุษย์เราขณะนี้หลงเปลือก หลงรูปเสี ยจนหลงๆลืมๆจิตใจ ความดี คนไหนเลือกอย่ างไหนก็จะได้อย่ างนั้น
ผู้ที่ไม่ดี ไม่มีทางอยู่ร่วมกับคนดีไปได้หรอกด้วยเหตุว่าศีลมันไม่เสมอ มันคิดก็ต่างทำก็ต่างแล้ว
เก็บความรักของพวกเรามารักตัวเองและก็ครอบครัวดีกว่าแล้ววันหนึ่งพวกเราจะขอบพระคุณเขาที่ทิ้งไป
คนหมดใจขอบคุณบทความจาก
https://freelydays.com/13148/
