ผู้ฟ้องไม่ได้ตกลงโอนสิทธิตามสัญญาจะซื้อจะขายห้องชุดพิพาทให้แก่ผู้ถูกฟ้องร่วมเนื่องจากผู้ถูกฟ้องที่ 2 ปลอมหนังสือโอนสิทธิตามสัญญาจะซื้อจะขายห้องชุดพิพาทระหว่างผู้ฟ้องคดีกับผู้ถูกฟ้องที่ 1 ผู้ถูกฟ้องที่ 1 ในฐานะผู้จะขายจึงมีหน้าที่ต้องโอนกรรมสิทธิ์ในห้องชุดพิพาทซึ่งเป็นทรัพย์สินที่ตกลงซื้อขายกันให้แก่ผู้ฟ้องคดี เมื่อผู้ถูกฟ้องที่ 1 ไม่โอนกรรมสิทธิ์ห้องชุดพิพาทให้แก่ผู้ฟ้องคดีตามกำหนด ย่อมถือว่าเป็นผู้ผิดนัดผิดสัญญา และเมื่อจำเลยที่ 1 เป็นคู่สัญญากับโจทก์โดยตรง ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 จะยกเรื่องตัวแทนกระทำการโดยปราศจากอำนาจขึ้นกล่าวอ้างเพื่อปฏิเสธความรับผิดหาได้ไม่ ผู้ถูกฟ้องที่ 1 จึงต้องรับผิดชำระค่าเสียหายให้แก่ผู้ฟ้อง นอกจากนี้เมื่อการที่ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 ไม่สามารถโอนกรรมสิทธิ์ห้องชุดพิพาทให้แก่โจทก์ได้เกิดจากการกระทำของผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2 ซึ่งเป็นลูกจ้างของผู้ถูกฟ้องที่ 1 ก็ต้องถือว่าเป็นเรื่องระหว่างนายจ้างกับลูกจ้างที่ต้องไปว่ากล่าวกันเอง หาใช่เป็นเรื่องเหตุสุดวิสัยอันจะทำให้ผู้ถูกฟ้องที่ 1 หลุดพ้นจากการชำระหนี้ไม่การกระทำของผู้ถูกฟ้องที่ 2 แม้จะเป็นการละเมิดต่อโจทก์ก็ตาม แต่เมื่อผู้ฟ้องคดีฟ้องให้รับผิดในมูลสัญญา มิได้ฟ้องให้ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2 รับผิดในมูลละเมิด ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2 จึงไม่ต้องร่วมรับผิดกับผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 ซึ่งปัญหาว่าผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2 จะรับผิดชำระหนี้แก่ผู้ฟ้องหรือไม่ เพียงใด เป็นปัญหาอันเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชน แม้ไม่มีคู่ความฝ่ายใดยกขึ้นฎีกา ศาลฎีกาก็มีอำนาจยกขึ้นวินิจฉัยได้ตาม ป.วิ.พ. มาตรา 142 (5) ประกอบมาตรา 246 และ 25
ทนายเชียงใหม่ทนายความเชียงใหม่
