͸Ժ

ผู้เขียน หัวข้อ: ความรู้เปลี่ยนชีวิตกับอนาคตการทำงานเปลี่ยนแปลงไปจากเดิม  (อ่าน 387 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

coffee365day

  • บุคคลทั่วไป
จุดสำคัญของการมี มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ ถ้าเกิดพูดถึงยุคเก่าพวกเราทราบดีว่าบ้านเรือนของเราประเทศของเราเป็นเมืองแห่งทำการเกษตรพึ่งพาอาศัยกันเองได้ทุกคนหลายครอบครัวมีสวนมีไร่มีนาเป็นของตนเอง ส่งทอดต่อมาจากบรรพบุรุษซึ่งทำให้เราอยู่ได้โดยแทบจะไม่ต้องพึ่งเงินสสารนิยม
 
 
แต่เมื่อโลกเปลี่ยนไปพวกเราพากเพียรพัฒนาตาม แต่อาจเป็นเพราะว่า เราทราบไม่ทันต่างประเทศ ต่างชาติเราเริ่มรับความนิยมต่างๆจากต่างแดนเข้ามา เริ่มนับถือเงินแล้วก็วัตถุนิยมซึ่งที่จริงแล้วเป็นสิ่งที่พวกเราห้ามได้ยาก
 

แม้กระนั้นสิ่งที่แปรไปเป็นวิถีชีวิต เราแปลงจากเมืองแห่งทำการเกษตรแล้วก็เริ่มไปสู่อุตสาหกรรมพวกเราทิ้งไร่สวนที่บรรพบุรุษสร้างไว้ให้พวกเรา พวกเราขายเพื่อมาเป็นต้นทุนของชีวิตในสมัยใหม่เพื่อให้ได้มาถึงความเห็นด้วยของสังคม ซื้อรถยนต์ซื้อบ้านส่งลูกเรียนให้จบสูงเพื่อเข้าสู่ธุรกิจลูกจ้างอุตสาหกรรม
 

แต่ว่าเวลาผ่านไป ไม่ถึง 30 40 ปี นิยมวัตถุที่ซื้อมาบ้านรถเริ่มเก่าเริ่มเสื่อมเงินเริ่มหมดลูกเรียนจบมาแต่ว่าก็ได้รายได้ไม่คุ้มกับที่ส่งไป ผู้คนจำนวนมากไม่มีงานทำตกงาน หันมองดูกลับมาที่ดินที่เคยมีนาสวนที่เคยมีก็ไม่มีแล้ว
 

ด้วยเทคโนโลยีที่ก้าวกระโดดหลายคนตามไม่ทันในเรื่องของธุรกิจการลงทุนรวมทั้งผลตอบแทน เราเปิดรับเอาความก้าวหน้าของเทคโนโลยีเข้ามาโดยที่เราขาดความรู้มันก็คล้ายกับยุคก่อนที่จะเราเปิดรับอุตสาหกรรมเข้ามาแล้วหวังว่าเศรษฐกิจผู้คนจะมีชีวิตที่ดีขึ้นมันก็อาจใช่ในแง่ของตัวเลขเศรษฐกิจแต่ในแง่วิถีชีวิตมันไม่ยืนยาว ยิ่งในตอนที่มีโรคระบาดพวกเราจะเห็นได้ชัดเจนว่าวิถีชีวิตเดิมนั้นทำให้พวกเรามีความสุขรวมทั้งมั่นคงปลอดภัยมากยิ่งกว่าวิถีชีวิตอุตสาหกรรม
 

เมื่อโรงงานปิดโรงงานหยุดดำเนินการเราก็ไม่มีเงินเมื่อเราไม่มีเงินเราก็ไม่มีต้นสายปลายเหตุ 4 เหตุ 5 คิดอะไรไม่ออกท้องหิวก็กลับบ้านแม้กระนั้นเมื่อกลับมารวมทั้งมีแม้กระนั้นบ้าน ที่มีพ่อแม่แก่ๆรออยู่หมดเรี่ยวแรงหมดพลังและมุ่งมาดว่าลูกๆจะนำอนาคตที่ดี กลับมาแบ่งปันให้ตนเองยามอายุมาก ให้สมกับที่ได้ลงทุนไป
 

และเชื่อว่าผู้คนจำนวนมากใจสลายแม้กระนั้นพ่อแม่นั้นไม่เคยคิดที่จะเอาจากลูก เพี้ยงขอให้ลูกกลับมาปลอดภัยก็ดีแล้วดวงใจแล้วเด็ดผักเด็ดหญ้าข้างรั้วมาทำข้าวอาหารให้ลูกรับประทานมัน ช่างเป็นชีวิตที่ พวกเราไม่รู้ว่าการตัดสินใจเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของพวกเรา มันจะคุ้มกับวันนี้หรือเปล่า
 
 
เวลา ถอยกลับคืนมามิได้ แต่ช่วงวิกฤต มันก็ทำให้พวกเราทราบดีว่า สิ่งที่บรรพบุรุษให้ไว้ ไร่สวนทุ่งนา ทำการเกษตรนั้นมีค่า ถึงเวลามีโรคระบาด ก็ยังมีข้าวรับประทานยังมีผัก ยังมีไข่ ยังมีปลาความสมบูรณ์เรายังสามารถนำกลับมาได้ในครอบครัวของพวกเรา บางทีก็อาจจะจริงอย่างที่ท่านว่าเราจำเป็นต้องเริ่มจากวิถีชีวิตเพียงพอเหลือและก็หลังจากนั้นจึงค่อยแบ่งปัน มีมากมายแล้วค่อยขาย และหลังจากนั้นก็ค่อยขยายคนใดกันเป็นธุรกิจสร้างชื่อให้คนรู้จักกัน สร้างแบรนด์ของตนเอง สร้างความมั่นคั่งให้กับผู้คน สร้างงานให้กับชุมชน จนถึงไปถึง ได้ภาษีเสียภาษีเพื่อปรับปรุงประเทศชาติ แน่นอนเราบางครั้งก็อาจจะต้องเริ่มต้นกันใหม่ ในยุคของพวกเรา ในหยุดของลูกของพวกเรา ในสมัยของหลานของเรา ประเทศไทย มีพื้นที่ที่สมบูรณ์บริบูรณ์ จนกระทั่งมีท่านนึงบอกว่า เราสามารถเป็นครัวของโลกได้ ววิกฤตการณ์โรคระบาดครั้งนี้ ทำให้ได้มีความคิดเห็นว่าอาหาร นั้นมีค่าเยอะแค่ไหน ทั่วทั้งโลกขาดแคลนแม้กระนั้นประเทศไทยสามารถอยู่ได้
 
 
เราอาจจะจะต้องกลับมาคิดกันใหม่ ว่าพวกเราควรที่จะใช้วิถีชีวิตของเรายังไง ผสมผสานโลกเดิมกับโลกยุคใหม่นำวิชาความรู้แล้วก็เทคโนโลยีมาประยุกต์ไม่ต้องพอใจว่าต่างแดนจะเป็นยังไงเขาปรับปรุงไปไกลเพียงใด เขาจะปรับปรุงวัตถุ เขาจะออกนอกโลก ก็ปล่อยเขาไป พวกเรามาเริ่มต้นกันที่ ทำให้ครอบครัวพวกเราอิ่มโดยที่ไม่ต้องพึ่งเงินตราไม่ต้องพึ่งวัตถุมากจนเกินความจำเป็น
 

การศึกษาเล่าเรียนเรามี มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย แล้วก็องค์วิชาความรู้อื่นๆรวมทั้งเทคโนโลยีจากอินเทอร์เน็ต ที่สามารถทำความเข้าใจได้เอง เอากลับมาปรับปรุงตนเองพัฒนาแคว้น เพื่อยืนได้ด้วยตัวของพวกเราเอง ครอบครัวของเราเอง ชุมชนของพวกเราเอง จังหวัดของเราเอง และก็ประเทศของเราเอง เมื่อพวกเรามีของกิน อย่างต่ำเราก็ไม่ต้องขอคืนดีผู้ใดกัน ในด้านของเทคโนโลยีวัตถุคราวหนึ่ง เราเคยเป็นเมืองที่มีการทำอุตสาหกรรมมากมายเป็นจำนวนมากคนที่มีความรู้ก็พอมีบ้าง ถ้าเราช่วยกันแบ่งปันวิชาความรู้แบ่งผู้คนที่ถนัดในแต่ละด้านแล้วก็ปรับปรุงเทคโนโลยีเหล่านั้นมาใช้เองเพื่อลดการพึ่งพาอาศัยจากต่างประเทศเราเชื่อว่าคนไทยก็สามารถทำเป็น ถ้าไม่เป็นก็มีที่ให้เรียนรู้ มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม
 
แต่ที่เน้นย้ำ ในเรื่องของเกษตร เนื่องจากว่าเป็นปัจจัยเบื้องต้นที่จะทำให้ผู้คนอยู่ได้ในครอบครัวของตนเองช่วยเหลือตัวเองได้ เมื่อช่วยเหลือตัวเองได้แล้ว ต้องการจะปรับปรุง ให้มันดียิ่งขึ้น ที่นี่แหละ เราควรจะพึ่งพาอาศัยหรือขอคำปรึกษาจากผู้ที่มีความเชี่ยวชาญจากวิทยาลัยการเกษตร ที่อยู่ใกล้บ้านคุณ เนื่องจากว่า ได้เก็บรวบรวมเทคโนโลยีและก็องค์ความรู้ไว้ สอนนักเรียน ทั้งในแง่การศึกษาเล่าเรียนและก็ปฏิบัติ ถ้าได้รับคำแนะนำจากผู้ที่มีความเชี่ยวชาญก็จะก่อให้พวกเราทำเป็นเร็วทันใจขึ้นถูกไม่ต้องเสียเวล่ำเวลาลองผิดลองถูกแล้วก็ที่ มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง ยังมีนักเล่าเรียนที่กำลังสำเร็จการศึกษามีความรู้และมีความเข้าใจ มาช่วยให้ข้อคิดเห็นก่อนครั้งคุณจะก้าวเดินต่อไป
 

Tags : เรียนวิทยาลัย,ชีวิตการทำงาน,การงานอาชีพ