͸Ժ

ผู้เขียน หัวข้อ: ความรู้เปลี่ยนชีวิตกับอนาคตการทำงานเปลี่ยนแปลงไปจากเดิม  (อ่าน 197 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

bodyfit81

  • บุคคลทั่วไป
จุดสำคัญของการมี มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ ถ้าหากพูดถึงยุคเก่าเราเข้าใจดีว่าประเทศของเราประเทศของพวกเราเป็นเมืองที่เกษตรกรรมพึ่งพาอาศัยกันเองได้ทุกคนหลายครอบครัวมีสวนมีไร่มีนาเป็นของตัวเอง ส่งทอดต่อมาจากบรรพบุรุษซึ่งทำให้พวกเราอยู่ได้โดยเกือบจะไม่ต้องพึ่งเงินตรานิยมวัตถุ
 
 
แม้กระนั้นเมื่อโลกเปลี่ยนไปเราอุตสาหะปรับปรุงตาม แต่อาจจะเกิดขึ้นเนื่องมาจากว่า เราทราบไม่ทันเมืองนอก ฝรั่งเราเริ่มรับค่าความนิยมต่างๆจากต่างแดนเข้ามา เริ่มนับถือเงินตราและวัตถุนิยมซึ่งที่จริงแล้วเป็นสิ่งที่เราห้ามได้ยาก
 

แต่ว่าสิ่งที่เปลี่ยนไปคือวิถีชีวิต พวกเราเปลี่ยนแปลงจากเมืองแห่งเกษตรกรรมรวมทั้งเริ่มเข้าสู่อุตสาหกรรมเราทิ้งไร่สวนที่บรรพบุรุษสร้างไว้ให้เรา เราขายเพื่อมาเป็นต้นทุนของชีวิตในสมัยใหม่เพื่อให้ได้มาถึงความเห็นด้วยของสังคม ซื้อรถซื้อบ้านส่งลูกเรียนให้จบสูงเพื่อเข้าสู่ธุรกิจลูกจ้างอุตสาหกรรม
 

แต่ว่าเวลาผ่านไป ไม่ถึง 30 40 ปี นิยมวัตถุที่ซื้อมาบ้านรถเริ่มเก่าเริ่มเสื่อมเงินเริ่มหมดลูกจบมาแต่ก็ได้รายได้ไม่คุ้มกับที่ส่งไป หลายคนว่างงานว่างงาน หันมองกลับมาที่ดินที่เคยมีไร่นาสวนที่เคยมีก็ไม่มีแล้ว
 

ด้วยเทคโนโลยีที่ก้าวกระโจนหลายท่านตามไม่ทันในเรื่องของธุรกิจการลงทุนรวมทั้งผลประโยชน์ พวกเราเปิดรับเอาความเจริญรุ่งเรืองของเทคโนโลยีเข้ามาโดยที่เราขาดความรู้มันก็คล้ายกับยุคก่อนที่เราเปิดรับอุตสาหกรรมเข้ามาแล้วหวังว่าเศรษฐกิจผู้คนจะมีชีวิตที่ดีขึ้นมันก็อาจใช่ในด้านของตัวเลขเศรษฐกิจแต่ในด้านวิถีชีวิตมันไม่ยืนยาว ยิ่งในช่วงที่มีโรคระบาดเราจะเห็นได้ชัดเจนว่าวิถีชีวิตเดิมนั้นทำให้พวกเรามีความสุขและมั่นคงไม่เป็นอันตรายมากกว่าวิถีชีวิตอุตสาหกรรม
 

เมื่อโรงงานปิดโรงงานหยุดดำเนินการพวกเราก็ไม่มีเงินเมื่อพวกเราขาดเงินเราก็ไม่มีต้นสายปลายเหตุ 4 ปัจจัย 5 คิดอะไรไม่ออกท้องหิวก็กลับบ้านแต่ว่าเมื่อกลับมารวมทั้งมีแต่ว่าบ้าน ที่มีพ่อแม่แก่ๆรออยู่หมดเรี่ยวแรงหมดพลังแล้วก็คาดหมายว่าลูกๆจะนำอนาคตที่ดี กลับมาแบ่งปันให้ตนเองยามอายุมาก ให้สมกับที่ได้ลงทุนไป
 

และมั่นใจว่าหลายท่านใจแตกสลายแต่ว่าพ่อแม่นั้นไม่เคยคิดที่จะเอาจากลูก เพี้ยงขอให้ลูกกลับมาไม่มีอันตรายก็ดีหัวใจแล้วเด็ดผักเด็ดหญ้าข้างรั้วมาทำข้าวกับข้าวให้ลูกกินมัน ช่างเป็นชีวิตที่ พวกเราไม่รู้เรื่องว่าการตกลงใจเปลี่ยนวิถีชีวิตของพวกเรา มันจะคุ้มกับวันนี้ไหม
 
 
เวลา ย้อนไปคืนมาไม่ได้ แต่ช่วงวิกฤต มันก็ทำให้เราทราบว่า สิ่งที่บรรพบุรุษให้ไว้ ไร่สวนท้องนา ทำการเกษตรนั้นมีค่า ถึงเวลามีโรคระบาด ก็ยังมีข้าวรับประทานยังมีผัก ยังมีไข่ ยังมีปลาความสมบูรณ์เรายังสามารถนำกลับมาได้ในครอบครัวของพวกเรา อาจจะจริงอย่างที่ท่านว่าเราจำต้องเริ่มจากวิถีชีวิตพอเพียงเหลือแล้วพอหลังจากนั้นก็ค่อยแบ่งปัน มีมากแล้วพอหลังจากนั้นก็ค่อยขาย และก็หลังจากนั้นจึงค่อยขยายใครเป็นธุรกิจสร้างชื่อให้คนรู้จักกัน สร้างแบรนด์ของตน สร้างความมั่นคั่งให้กับผู้คน สร้างงานให้กับชุมชน จนไปถึง ได้ภาษีเสียภาษีเพื่อปรับปรุงประเทศ แน่นอนพวกเราอาจจะจำเป็นต้องเริ่มต้นกันใหม่ ในยุคของเรา ในหยุดของลูกของพวกเรา ในยุคของหลานของเรา เมืองไทย มีพื้นที่ที่สมบูรณ์บริบูรณ์ จนถึงมีท่านนึงกล่าวว่า เราสามารถเป็นห้องครัวของโลกได้ ววิกฤตการณ์โรคระบาดครั้งนี้ ทำให้ได้เห็นว่าของกิน นั้นมีค่าเท่าไร ทั้งโลกขาดแต่เมืองไทยสามารถอยู่ได้
 
 
พวกเราคงจะต้องกลับมาคิดกันใหม่ ว่าพวกเราควรจะใช้วิถีชีวิตของเราเช่นไร ผสมผสานโลกเดิมกับโลกสมัยใหม่นำวิชาความรู้รวมทั้งเทคโนโลยีมาประยุกต์ไม่ต้องพึงพอใจว่าต่างถิ่นจะเป็นอย่างไรเขาปรับปรุงไปไกลเพียงใด เขาจะพัฒนาวัตถุ เขาจะออกนอกโลก ก็ปล่อยเขาไป เรามาเริ่มกันที่ ทำให้ครอบครัวเราอิ่มโดยที่ไม่ต้องพึ่งเงินไม่ต้องพึ่งวัตถุมากจนเกินความจำเป็น
 

การศึกษาเล่าเรียนพวกเรามี มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง รวมทั้งองค์ความรู้อื่นๆรวมทั้งเทคโนโลยีจากอินเทอร์เน็ต ที่สามารถทำความเข้าใจได้เอง เอากลับมาพัฒนาตัวเองพัฒนาท้องถิ่น เพื่อยืนได้ด้วยตัวของพวกเราเอง ครอบครัวของเราเอง ชุมชนของเราเอง จังหวัดของพวกเราเอง และก็ประเทศของพวกเราเอง เมื่อเรามีอาหาร อย่างน้อยเราก็ไม่ต้องง้อผู้ใดกันแน่ ในด้านของเทคโนโลยีวัตถุคราวหนึ่ง พวกเราเคยเป็นเมืองอุตสาหกรรมผู้ที่มีความรู้ความสามารถก็เพียงพอมีบ้าง หากพวกเราช่วยเหลือกันแบ่งปันความรู้แบ่งผู้คนที่ถนัดในแต่ละด้านและก็ปรับปรุงเทคโนโลยีพวกนั้นมาใช้เองเพื่อลดการพึ่งพาจากต่างแดนพวกเราเชื่อว่าคนไทยก็สามารถทำได้ ถ้าไม่เป็นก็มีที่ให้เรียนรู้ มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม
 
แม้กระนั้นที่เน้น ในเรื่องของเกษตร ด้วยเหตุว่าเป็นปัจจัยพื้นฐานที่จะทำให้ผู้คนอยู่ได้ในครอบครัวของตนเองช่วยเหลือตัวเองได้ เมื่อช่วยเหลือตัวเองได้แล้ว อยากจะปรับปรุง ให้มันดีขึ้น ตรงนี้แหละ พวกเราควรพึ่งพาหรือขอคำแนะนำจากผู้ที่มีความชำนาญจากวิทยาลัยการกสิกรรม ที่อยู่ใกล้บ้านคุณ เพราะว่า ได้สะสมเทคโนโลยีรวมทั้งองค์วิชาความรู้ไว้ สอนเด็กนักเรียน ทั้งยังในแง่ที่การเล่าเรียนและปฏิบัติ หากได้รับข้อเสนอแนะจากผู้ชำนาญก็จะทำให้พวกเราทำได้รวดเร็วขึ้นถูกต้องไม่ต้องเสียเวล่ำเวลาลองผิดลองถูกและก็ที่ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์ ยังมีนักศึกษาที่กำลังจบมีความสามารถ มาช่วยให้คำปรึกษาหารือก่อนทีคุณจะก้าวเดินต่อไป
 

Tags : เรียนวิทยาลัย,ชีวิตการทำงาน,การงานอาชีพ